درمان ارتودنسی ثابت معمولا حدود 10 سالگی کودک شروع می شود؛ این زمانی است که دندان های دائمی به طور کامل بیرون آمده و رشد کرده اند. البته درمانهای ارتودنسی متحرک زودتر و حدود 8 تا 9 سالگی باید شروع شود.

بهداشت مناسب دهان و دندان هنگام انجام کارهای ارتودنسی ضروری است. هنگامی که دستگاه ها بر روی دندان ها قرار می گیرند، احتمال بیشتری وجود دارد که ذرات مواد غذایی بین آنخا گیر کرده و لذا؛ بیمار لازم است با دقت بسیار بیشتری مسواک بزند و بیش از قبل باید برای جلوگیری از پوسیدگی دندانها در حین درمان مراقبت شود.

بیمارانی که پیش از این استانداردهای بهداشت مناسب دهان و دندان را رعایت نکرده اند، احتمال ابتلا به پوسیدگی دندان پس از شروع درمان در آنها بیشتر است.

یک متخصص ارتودنسی از انواع دستگاه های دندانپزشکی از جمله براکت ها ، سیم ارتودنسی ، پلاک و غیره جهت درمان و انجام ارتودنسی در موارد زیر استفاده می کند:

  • بستن فاصله های بین دندانی شدید
  • حصول اطمینان از هم ترازی دندان ها
  • صاف کردن دندان های کج و چرخیده
  • بهبود گفتار یا غذا خوردن (عملکرد دهانی)
  • بهبود سلامت دراز مدت لثه ها و دندان ها
  • برای جلوگیری از سایش بیش از حد در دراز مدت و یا ضربه به دندان ها
  • درمان جفت شدگی نادرست (مال اکلوژن)